#28

dwanaście róż

jak dwanaście powodów

które stanęły między nami

powtarzam je codziennie

przed snem

jak modlitwę

czasem wątpię

w ich treść

w ich sens

w ich zaistnienie

czasem tęsknię

chciałabym się w ciebie wtulić

trzymając w rękach

dwanaście róż

a miedzy nami ich ciernie

* * *

dwanaście róż

czerwonych jak krwawe niezrozumienia

między naszymi spojrzeniami

tyle czasu minęło

a wciąż wydaje się

że oprócz naszej

posklejanej szklanej kuli

nic lepszego mnie nie spotka

* * *

po mojej stronie

wciąż puste miejsce

samotność jest nie do przeskoczenia

w pojedynkę

Kreatywny Human