#42

Do czego doprowadza mnie samotność

Do rozmów z lustrem późną porą

Do ciągłego spoglądania przez okno

Do uśmiechów posyłanych w pustą przestrzeń

Do tego, że choć śpię, wcale nie śnię

Do myślenia dlaczego mnie to spotyka

Bo też mogłabym się rzucić na słońce

Tylko gdzie ta motyka

Do drwin, do kpin, do płaczu

I do tego że poza rozpaczą

Na nic nie mam czasu

Kreatywny Human