moje plany giną (#67)

świat jest na moich barkach

jego ruch zależy od moich ruchów

muszę o niego wreszcie zadbać

choć nie mam żadnych myśli i żadnych uczuć 

niebo nie spadło od wieści niepewnych

zapomniało że ma powody

czekam aż to się stanie wśród krzyków niemych

i będę się czuć jak wrzucona do wody

samotność wypisaną między żebrami

tym razem wybieram świadomie

niech mój los tylko mnie rani

nie chcę tego smutku dzielić na dwoje

Kreatywny Human