bałagan w rymach, ale jakoś się trzymam (#92)

siedzę na schodach

nawet nie w salonie

ludzie wchodzą spokojnie

robią co im się podoba

a potem kierują się do wyjścia

bierny obserwator własnego życia

nie ma słów które mogą ich zatrzymać

pośrodku ty

z oczami w kolorze utraty

od drzwi do drzwi

przechodzę przez te same etapy

zrozum, zaakceptuj i wybacz

Kreatywny Human