#115

znów tęsknię za tym co znane

za dymem papierosa o czwartej nad ranem

za nocami które sen porzucił

za tymi co chcieli kochać ale łatwiej było się upić

za beztroskimi porankami

za otwartymi przede mną powiekami

za innym życiem i nowymi historiami

za popełnianymi bez końca błędami

za chęcią oddania komuś własnej części

mimo że nie mieściła się w obcej pięści

za tym, że najbliżej było do człowieka

za tym że ktoś był moim domem planetą kosmosem

a ja byłam zawsze tylko powidokiem

który to już rok ucieka

a ja wciąż się zbieram

zbyt ciasno się zrobiło w tej klatce

lecz choć wszystkie furtki są od dawna otwarte

zostaję

Kreatywny Human