nie pierwsza taka jesień (#121)

szeptałeś mi do ucha niespiesznie

jakbyśmy mieli dużo czasu

że trwać nic nie może wiecznie

a ja nie mogłam znieść tego hałasu

to nie czas dla motyli

choć wszędzie kolory się mienią

dlaczego do mnie trafiły

gdy świat wokół smuci się jesienią

teraz i ja się smucę

każdego roku te odcienie jesienne

zanim ich nazw się nauczę

zamieniają się w barwy wojenne

z wrześniem jestem skłócona

bo zawsze jawi się jako nadzieja

a potem październikowa pora

z tej nadziei mnie do reszty obdziera

Kreatywny Human