umiem być ciszą dla kogoś (#122)

studiuję geometrię wspomnień

ostre krawędzie sentymentu

ranią prywatną stronę powiek

aż dotykam cierpień firmamentu

rysuję kształty pojęć

których zabrakło w roztargnieniu

zapełniam ostatnią stronę

ufając nie światłu, lecz zaciemnieniu

żegnaj poddaję się ciszy

której tak bardzo pragnąłeś

choć to mój obraz świata niszczy

o obiecane słowa się nie upomnę

Kreatywny Human