wiersz pożegnalny (#139)

żegnam się dziś ze światem

odliczam łzy do mojego końca

z braku perspektyw na zmianę

pętla zaczęła mnie wołać

poddaję się w tej walce

nie mam już sił ani chęci

twoja nieobecność złamała mi palce

i pozbawiła rzeczywistość treści

tęsknię za tobą potwornie

wyrazić to mogę tylko wierszem

od płaczu bolą mnie skronie

i kurczy się moje serce

powoli niknę w oczach

dla ciebie to nic ważnego

w trumnie otula mnie rozpacz

wreszcie

nie będziesz miał ze mną nic wspólnego

Kreatywny Human